Saturday, March 22, 2014

International Holocaust Remembrance Day အေၾကာင္းနဲ႔ လိင္စိတ္ခံယူမႈ ကြဲျပားသူမ်ား




 ျမန္မာႏုိင္ငံက LGBT ေတြ အမ်ားစု သိေလ့႐ွိတဲ့ IDAHO (International Day Against Homophobia), tdoR (Transgender Day of Remembrance) လုိ ေန႔ေတြအျပင္ LGBT ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ သိထားသင့္ သိထားထုိက္တဲ့ ေန႔တစ္ေန႔အေၾကာင္းကိုလည္း တင္ျပေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔ကေတာ့ International Holocaust Remembrance Day ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီေန႔ကို LGBT သိထားသင့္လဲ ဆုိေတာ့ လူသားသမုိင္းရဲ့ အဆုိးဝါးဆံုး လူသားမဆန္ အရက္စက္ဆံုး အျဖစ္အပ်က္ႀကီးတစ္ခုမွာ အျပစ္ကင္းစြာ အေၾကာင္းမဲ့ စေတးခံခဲ့ၾကရတဲ့ LGBT ေတြနဲ႔ သက္ဆုိင္ေနလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

Holocaust ဆုိတာ…
           Holocaust ဆုိတာ ဂရိဘာသာစကားျဖစ္တဲ့ ὁλόκαυστος holókaustos ကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ စကား ျဖစ္ပါတယ္။ hólos, “အကုန္လံုး”  kaustós, "မီးေလာင္တုိက္သြင္းျခင္း” လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ Holocaust ကို ဟီဘ႐ူးဘာသာစကားနဲ႔ဆုိရင္ השואה,HaShoah  လုိ႔လည္း လူသိမ်ားပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ကပ္ဆုိးႀကီး ဆုိက္ေရာက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကပ္ဆုိးက်ေရာက္ျခင္း၊ မီးေလာင္တုိက္ သြင္းခံရျခင္းဆုိတဲ့ Holocaust ေဝါဟာရလုိပဲ ဒုတိယကမၻာစစ္ကာလအတြင္း လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာ နာဇီဂ်ာမနီေတြရဲ့ အထူးအက်ဥ္းစခန္းေတြေအာက္မွာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာမဲ့စြာနဲ႔ အသက္ေသဆံုးခဲ့ၾကရပါတယ္။ ပရိေဒဝ ေသာကမီးေတြ ေတာက္ေလာက္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ေဒါသမီးေတြနဲ႔ က်ိန္စာေတြ လြင့္ပ်ံ႕ခဲ့ၾကရပါတယ္။ 

နာဇီဂ်ာမနီေတြရဲ့ ရက္စက္မႈမ်ား…
           ဒီ Holocaust ဆုိတဲ့ စကားလံုးကို ၾကားလုိက္တာနဲ႔ နားေထာင္ေနသူအဖုိ႔ ဦးေႏွာက္ထဲကေန အလြယ္တကူ သိလုိက္မွာကေတာ့ ဒုတိယကမၻာစစ္ကာလအတြင္း နာဇီဂ်ာမနီေတြရဲ့ လက္ခ်က္နဲ႔ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ေျခာက္သန္းေလာက္ အစုလုိက္ အၿပံဳလုိက္ လူမ်ိဳးတံုး သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုပဲ ျမင္ေယာင္လာမိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

အဲဒီတုန္းက နာဇီဂ်ာမနီေတြဟာ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံနဲ႔ သူ စစ္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ႏုိင္ငံေတြက ေဒသေတြမွာ အထူးသီးသန္႔ အက်ဥ္းစခန္းႀကီးေတြကို တည္ေဆာက္ၿပီး လူမ်ိဳးသန္႔စစ္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ လူမ်ိဳးသန္႔စင္ေရး လုပ္ဖုိ႔ဆုိတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ အက်ဥ္းစခန္းေတြထဲမွာ ကေလးလူႀကီး၊ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိေတြပါမက်န္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြ၊ ႐ုိေမးနီးယန္းေတြကို ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားခဲ့ပါတယ္။ အဆုိပါ ဂ်ဴးေတြ၊ ႐ုိေမးနီးယန္းေတြအျပင္ ကာယဥာဏအားျဖင့္ တစ္စံုတရာ နိမ့္ပါးၿပီး တျခားသာမန္လူေတြလိုမ်ိဳး မသန္စြမ္းသူေတြ၊ အေျခမဲ့အေနမဲ့ ေလလြင့္ၿပီး ေနထုိင္ၾကတဲ့ ဂ်င္ပစီေတြ၊ လိင္စိတ္ခံယူမႈ ကြဲျပားတဲ့ LGBT ေတြဟာလည္း အဆုိပါ သီးသန္႔ အက်ဥ္းစခန္းေတြကို ပုိ႔ေဆာင္ၿပီး ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ 

           ထုိစဥ္က နာဇီဂ်ာမနီေတြဟာ LGBT ေတြ၊ ဂ်ဴးေတြ၊ ႐ုိေမးနီးယန္းေတြ၊ မသန္စြမ္းသူေတြကို လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ အမႈိက္တစ္ခုသဖြယ္ ႐ွင္းပစ္ရမယ့္ သူေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကၿပီး အထူးသီးသန္႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ကြပ္မ်က္ေရး စခန္းေတြမွာ အဆိပ္ဓါတ္ေငြ႔ေတြ လႊတ္ၿပီး သတ္ပစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ လူေတြကို တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ အစုလုိက္အၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္ႏုိင္ဖုိ႔ဆိုၿပီး အဆိပ္ဓါတ္ေငြ႔လႊတ္ ကိရိယာေတြ၊ ျပြန္ေတြ တပ္ဆင္ထားတဲ့ အထူးကြပ္မ်က္ေရး စခန္းေတြကို AuschwitzBelzecChełmnoJasenovacMajdanekMaly TrostenetsSobibor နဲ႔ Treblinka ၿမိဳ႕ေတြမွာ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။

http://miapaeshombre.weebly.com/uploads/1/8/7/6/18763296/8659407.jpg?429

            တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ဓါတ္ခြဲခန္းထဲက အစမ္းသပ္ခံ တိရစၦာန္ေလးမ်ားသဖြယ္ ေဆးဝါးသုေတသန လုပ္ငန္းေတြမွာ အစမ္းသပ္ခံ လူသားမ်ားအေနျဖင့္ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာမဲ့စြာ ျပဳမူဆက္ဆံခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ဆုိး႐ြားလွတဲ့ အလုပ္ၾကမ္း စခန္းေတြဆီကို ပုိ႔ေဆာင္ခံခဲ့ၾကရၿပီး ဆုိးဝါးနိမ့္က်လွတဲ့ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေ႐ွာက္မႈ၊ ျပဳမူဆက္ဆံမႈမ်ားေအာက္မွာ အလုပ္ၾကမ္းေတြလုပ္ဖုိ႔ ခုိင္းေစခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ 

           အဆုိပါ ေဆးဖက္ဆုိင္ရာ စမ္းသပ္မႈေတြကို ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအနက္ အထင္႐ွားဆံုး ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ေအာ့ဇ္ဝွစ္ (Auschwitz) အက်ဥ္းစခန္းက ေဒါက္တာ Josef Mengele ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ေလစုပ္ျပြန္လုိ အခန္းေတြထဲမွာ လူေတြကို ထည့္သြင္းၿပီး စမ္းသပ္တာမ်ိဳး၊ လူေတြရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲကို စမ္းသပ္ဆဲ ေဆးဝါးေတြ ထုိးသြင္းၿပီး စမ္းသပ္တာမ်ိဳး၊ လူေတြကို ေအးခဲေအာင္ လုပ္ၿပီး စမ္းသပ္တာမ်ိဳး၊ ကေလးေတြရဲ့ မ်က္လံုးထဲ ဓါတုေဆးေတြကို ထုိးသြင္းၿပီး မ်က္လံုးအေရာင္ကို ေျပာင္းလဲလာေအာင္ စမ္းသပ္တာမ်ိဳးနဲ႔ ခႏၶာကုိယ္ ခြဲစိတ္ျဖတ္ေတာက္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ 

           ေဒါက္တာ Josef Mengele ဟာ အဲဒီလုိ စမ္းသပ္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကို ျပဳလုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ရရွိလာတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို မွတ္တမ္းျပဳစုၿပီး အဆုိပါ မွတ္တမ္းေတြကို Kaiser Wilhelm အင္စတီက်ဳမွာ႐ွိတဲ့ ေဒါက္တာ Otmar von Verschuer ဆီ ေပးပုိ႔ပါတယ္။ အဆုိပါ မွတ္တမ္းေတြဟာ ကုန္တင္ကားတစ္စီးတုိက္စာ ႐ွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ေသာအခါ နာဇီေတြ စစ္ရႈံးလုိ႔ အေျခအေနေတြ မလွေတာ့တဲ့ အခါမွာေတာ့ ေဒါက္တာ Otmar von Verschuer ဟာ အဆုိပါ မွတ္တမ္းေတြကို ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္တဲ့အတြက္ အဆုိပါ စမ္းသပ္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေသးစိပ္ကို လူေတြ မသိလုိက္ရပါဘူး။ စမ္းသပ္မႈကေန အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့တဲ့ သူေတြဟာလည္း လက္စတံုး ေဖ်ာက္ဖ်က္မႈေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ 

           ေဒါက္တာ Josef Mengele ရဲ့ လုပ္ရပ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ထုိစဥ္က မ်က္ျမင္ႀကံဳခဲ့သူ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး အက်ဥ္းသားတစ္ဦးရဲ့ ေျပာၾကားကို ေအာက္ပါအတုိင္း ေတြ႔ရပါတယ္။ သူ႔နာမည္ကေတာ့ Vera Alexander ျဖစ္ပါတယ္။
“အဲဒီတုန္းက ကေလးအမႊာေလး တစ္စံုကို မွတ္မိေနေသးတယ္ဗ်။ သူတုိ႔နာမည္က Guido နဲ႔ Ina လုိ႔ ေခၚၾကတယ္။ သူတုိ႔အသက္က ေလးႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ေဒါက္တာ Josef Mengele ကေရာက္လာၿပီး ကေလးေတြကို အေဝးႀကီးကို ေခၚသြားတယ္။ ျပန္လာေတာ့ ကေလးေတြကို ျမင္ရတာ လန္႔သြားတာပဲ။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ေက်ာခ်င္းကပ္ျဖစ္ေအာင္ ခ်ဳပ္ထားတယ္။ ထုိင္းက ကုိယ္ခ်င္းဆက္ အမႊာလုိမ်ိဳးေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ဆက္ထားတဲ့ ေနရာမွာ ပုိးဝင္လာပါေလေရာ။ ကေလးေတြဟာ ေဝဒနာေတြကို ခံစားရတာ ေန႔ေရာ ညေရာ ေအာ္လုိ႔ေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ေတာ့လည္း ကေလးေတြရဲ့ အေမျဖစ္သူက သူ႔နာမည္ကို က်ေနာ္ မွတ္မိေနေသးတယ္။ Stella လုိ႔ ေခၚတယ္။ ေဝဒနာေတြကို ခံစားေနရတာ မၾကည့္ရက္လုိ႔ဆုိၿပီး ေမာ္ဖင္းထုိးၿပီး ကေလးေတြကို သတ္ပစ္လုိက္တယ္”
(The World Must Know: The History of the Holocaust as Told in the United States Holocaust Memorial Museum)

           နာဇီဂ်ာမနီေတြရဲ့ ဆုိးဝါးလွတဲ့ သတ္ျဖတ္မႈေတြေၾကာင့္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ေျခာက္သန္း (ကေလး တစ္သန္း၊ မိန္းမ ႏွစ္သန္း၊ ေယာက္်ား သံုးသန္း) ေလာက္အထိ ေသဆံုးခဲ့ရပါတယ္။ အလားတူပဲ ဂ်င္ပစီလူမ်ိဳး ႏွစ္သန္း၊ ႐ုိေမးနီးယန္း ႏွစ္သိန္းကေန တစ္သန္းခြဲခန္႔အထိ ေသဆံုးခဲ့ၾကရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ၎အျပင္ ဆန္႔က်င္ဖက္ အျမင္ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ ပိုလန္လူမ်ိဳးေတြ၊ ဆုိဗီယက္ အက်ဥ္းသားေတြ၊ မသန္မစြမ္းသူေတြ အပါအဝင္ လူသန္းေပါင္းမ်ားစြာဟာ ဒီဆုိးဝါးလွတဲ့ အေျခအေနေအာက္မွာ ေသဆံုးခဲ့ၾကရပါတယ္။ ၁၉၉၁ ဆုိဗီယက္ ယူနီယံ ၿပိဳကြဲၿပီးတဲ့ေနာက္ ရ႐ွိတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြအရ အရပ္သား တဆယ့္တသန္းေလာက္ကို နာဇီဂ်ာမနီေတြဟာ တမင္တကာ ရည္႐ြယ္ခ်က္႐ွိ႐ွိ အစုလုိက္ အၿပံဳလုိက္ သတ္ျဖတ္မႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

          အဲဒီတုန္းက လိင္စိတ္ခံယူမႈ ကြဲျပားတဲ့ LGBT ေတြဟာလည္း အျခားသူေတြနည္းတူ အဲဒီလုိ လူသားမဆန္လွတဲ့ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္မႈေတြ၊ ေဆးဝါးသုေတသန စမ္းသပ္မႈေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ၾကရပါတယ္။ အလုပ္ၾကမ္း စခန္းေတြမွာလည္း ေရာဂါဗရပြနဲ႔ အာဟာရ ျပတ္လပ္ၿပီး အလုပ္ေစခုိင္းခံရတာေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။

နာဇီဂ်ာမနီလက္ထက္က LGBT မ်ား…
           ၁၉၀၀ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၃၀ ႏွစ္မ်ား ကာလေလာက္အထိေတာ့ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံဟာ LGBT ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေတာ္အတန္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အေျခအေနတစ္ခုေအာက္မွာ ႐ွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအေျခအေနေတြဟာ ၁၉၃၃ ခုႏွစ္ နာဇီပါတီ တက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဆုိးဝါးတဲ့ အေျခအေနတစ္ရပ္ဆီ ေရာက္သြားခဲ့ရပါတယ္။ 

           နာဇီေတြက LGBT ေတြကို ေပ်ာ့ညံ့ၿပီး တုိင္းျပည္အတြက္ အားကိုးလုိ႔ မရတဲ့သူေတြ၊ မဟာအာရိယန္ အႏြယ္ျဖစ္တဲ့ ဂ်ာမနီလူမ်ိဳးေတြအတြက္ အရွက္ရစရာ၊ လက္ညွိဳးထုိးစရာ လူေတြအျဖစ္ ႐ႈျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မဟာအာရိယန္ေတြျဖစ္တဲ့ ဂ်ာမနီလူမ်ိဳးေတြရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကို ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ LGBT ေတြကုိ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲကေန သုတ္သင္ ဖယ္ရွားပစ္ရမယ္လုိ႔ ခံယူခဲ့ပါတယ္။ 

           နာဇီေတြလက္ထက္မွာ ေယာက္်ားခ်င္း လိင္တူဆက္ဆံတာကို ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး အျပစ္ေပး အေရးယူႏုိင္တဲ့ ဥပေဒပုဒ္မ ၁၇၅ ကုိ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္မွာ ျပ႒ာန္းခဲ့ပါတယ္။ အဆုိပါ ဥပေဒအရ ေဂးေတြ၊ Transgender ေတြဟာ အဖမ္းဆီးခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ နာဇီလက္ထက္မွာ လိင္စိတ္ခံယူမႈ ကြဲျပားတ့ဲသူေတြျဖစ္တဲ့ လိင္တူခ်င္း ဆက္ဆံသူ တစ္သိန္းေလာက္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံခဲ့ၾကရၿပီး အဲဒီထဲကမွ ငါးေထာင္ကေန တစ္ေသာင္း ငါးေထာင္ေလာက္ကေတာ့ အေျခအေန ဆုိးဝါးလွတဲ့ အထူးအက်ဥ္းစခန္းေတြဆီ ပုိ႔ေဆာင္ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ နာဇီေတြ လက္ထက္မွာ ရဲေတြဟာ လိင္တူခ်င္း ဆက္ဆံတဲ့ ေယာက္်ားေတြကို တရားစြဲဆုိစရာ မလုိပဲ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခြင့္ေတြ၊ အက်ဥ္းေထာင္ေတြဆီ ပုိ႔တာေတြကို ျပဳလုပ္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။  အက်ဥ္းေထာင္ေတြမွာ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံထားရတဲ့ LGBT ေတြကို တစ္ျခားအမ်ိဳးအစား အက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ အလြယ္တကူ ခြဲျခားသိ႐ွိႏုိင္ဖုိ႔ ပန္းေရာင္ႀတိဂံ သေကၤတကို အက်ဥ္းသားေတြရဲ့ အဝတ္အစားေတြေပၚမွာ တပ္ဆင္ေပးထားခဲ့ပါတယ္။ အက်ဥ္းေထာင္ေတြမွာ LGBT ေတြကုိ အစုလုိက္ အၿပံဳလုိက္ သုတ္သင္ပစ္တာ၊ အစာအငတ္ထားတာ၊ အလုပ္ၾကမ္း စခန္းေတြဆီကို ပုိ႔ေဆာင္ၿပီး အလုပ္ၾကမ္းေတြကို လုပ္ခုိင္းေစခဲ့ပါတယ္။ 

           ဒီပန္းေရာင္ႀတိဂံ သေကၤတ မတုိင္ခင္ အရင္က သံုးစြဲခဲ့တဲ့ သေကၤတေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ “A” အကၡရာစာလံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ “Ass Fucker” ျဖစ္ပါတယ္။ အတုိေကာက္ သံုးစြဲထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္း “A” အကၡရာစာလံုးအစား “အျပာေရာင္ဘားတန္း” သေကၤတေလးကို ေျပာင္းလဲသံုးစြဲေစခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအမွတ္အသားေတြကို ရင္ဘတ္နဲ႔ အက်ၤီလက္ရွည္ေနရာေတြမွာ တပ္ဆင္ထားရပါတယ္။ အဆုိပါ သေကၤတကို ေျပာင္းလဲသံုးစြဲေစၿပီးမွ ေနာက္ပုိင္း “အမဲေရာင္ အစက္နဲ႔ ၁၇၅” ဆုိတဲ့ စာတမ္းကို ထပ္မံေျပာင္းလဲ သံုးစြဲေစခုိင္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီစာတမ္းကို အကၤ်ီလက္ရွည္ေပၚမွာ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ တေနရာရာမွာ တပ္ဆင္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းက်မွ ပန္းေရာင္ႀတိဂံသေကၤတကို ေျပာင္းလဲ သံုးစြဲေစခဲ့ပါတယ္။

http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2013/11/02/article-2485251-1927FBE200000578-754_634x727.jpg

          ထူးျခားတာတစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ နာဇီေတြလက္ထက္မွာ လယ္စဘီယံေတြဟာ ေဂးေတြ၊ Trangender ေတြေလာက္ ဆုိးဝါးတဲ့ အေျခအေနေတြနဲ႔ မရင္ဆုိင္ခဲ့ရဘူးလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဂ်ာမနီႏုိင္ငံဟာ လယ္စဘီယံေတြရဲ့ ေနထုိင္ပံုေတြကို ရာဇဝတ္မႈအျဖစ္ မသတ္မွတ္ထားလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဩစႀတီးယားႏုိင္ငံမွာ ေတြ႔ရတဲ့ အေထာက္အထားေတြအရ လယ္စဘီယံေတြကိုလည္း ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းၿပီး အက်ဥ္းေထာင္ေတြကို ပုိ႔ခဲ့တဲ့ အေထာက္အထားေတြ ရွိတယ္လုိ႔ ေလ့လာသူေတြက ေထာက္ျပထားပါတယ္။ ေတြ႔႐ွိခဲ့တဲ့ အေထာက္အထားေတြအရ အဆုိပါ အက်ဥ္းစခန္းေတြမွာ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ၾကရတဲ့ လယ္စဘီယံေတြကုိ တျခားအက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ အလြယ္တကူ ခြဲျခားသိ႐ွိႏုိင္ဖုိ႔ဆုိၿပီး အစိမ္းေရာင္ႀတိဂံ တံဆိပ္ကို သူတုိ႔ရဲ့ အဝတ္အစားေတြမွာ တပ္ဆင္ေပးထားတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ေျပာရရင္ ေဂးေတြ၊ Transgender ေတြအတြက္ဆုိရင္ ပန္းေရာင္ႀတိဂံတံဆိပ္ကို သံုးၿပီး လယ္စဘီယံေတြအတြက္ ဆုိရင္ေတာ့ အစိမ္းေရာင္ ႀတိဂံတံဆိပ္ကို သံုးတဲ့သေဘာေပါ့။ 

          နာဇီေတြဟာ ေဂး (LGBT) ျဖစ္တာကို ကုစားလုိ႔ ရႏုိင္တယ္လုိ႔ယူဆၿပီး ထိန္းသိမ္းေရးစခန္းေတြမွာ ေဆးသုေတသန စမ္းသပ္မႈေတြကိုလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဆုိပါ ေဆးသုေတသနဆုိင္ရာ စမ္းသပ္မႈေတြေၾကာင့္ စမ္းသပ္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ LGBT ေတြ အထူးသျဖင့္ ေဂးေတြ၊ မိန္းမလ်ာလုိ႔ ေခၚတဲ့ Transgender ေတြဟာ မက်န္းမမာတာ၊ စိတ္ဓါတ္က်တာေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရၿပီး ေသဆံုးကုန္က်ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြဟာဆုိရင္ သိပၸံပညာအရ အေျဖထုတ္လုိ႔ မရႏုိင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ၾကရပါတယ္။  

          နာဇီေတြရဲ႕ လူမဆန္စြာ ဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္မႈကို ခံခဲ့ၾကရေပမယ့္ LGBT ေတြရဲ႕ ဒီလုိအျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္သူေတြမွ တကူးတက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိတာမ်ိဳး မခံခဲ့ၾကရပါဘူး။ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး ၿပီးသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ တျခားသူေတြ၊ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး၊ ဂ်င္ပစီ စတာေတြကို သက္ဆုိင္ရာ အက်ဥ္းစခန္း အသီးသီးေတြကေန ျပန္လည္ လႊတ္ေပးခဲ့ေပမယ့္လည္း LGBT ေတြကိုေတာ့ ျပန္လႊတ္ေပးတာမ်ိဳး မ႐ွိခဲ့ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ လႊတ္ေပးခံရတဲ့သူေတြဟာလည္း ေနာက္ပုိင္းမွာ ထပ္မံဖမ္းဆီးတာမ်ိဳးေတြကို ခံခဲ့ၾကရပါေသးတယ္။

LGBT ေတြဟာလည္း တျခားသူေတြနဲ႔တန္းတူ နာဇီေတြရဲ႕ ဖမ္းဆီးၿပီး ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္မႈကို ခံခဲ့ၾကရေပမယ့္ အဆုိပါ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အသိအမွတ္ျပဳ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိခံရဖုိ႔ သမုိင္းမွာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ ၂၀၁၀ ေနာက္ပုိင္း ကာလေရာက္မွသာလွ်င္ နာဇီဂ်ာမနီေတြရဲ့ ဆုိးဝါးလွတဲ့ ျပဳမူမႈေအာက္မွာ LGBT ေတြလည္း ခံခဲ့ၾကရတယ္ဆုိတာကို ကုလသမဂၢလုိ ႏုိင္ငံေပါင္းခ်ဳပ္ အဖြဲ႔အစည္းေတြက စကားလံုးအားျဖင့္ တိတိက်က် ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိမႈေတြ လုပ္လာခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံဆုိလွ်င္လည္း LGBT ဆုိတဲ့ ေဝါဟာရအသံုးအႏႈန္းကို ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ေရာက္မွသာလွ်င္ Holocaust ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခမ္းအနားမွာ အတိအက် ထည့္သြင္းေဖာ္ျပ ေျပာဆုိခဲ့ပါတယ္။ အရင္က Holocaust ေအာက္ေမ့ဖြယ္ေန႔ အခမ္းအနားေတြကို အစဥ္အလာအရ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း က်င္းပလာခဲ့ေပမယ့္လည္း LGBT ဆုိတဲ့ ေဝါဟာရကို အဆုိပါ ကာလမတုိင္မီက ေဖာ္ျပေျပာဆုိတာမ်ိဳး မ႐ွိခဲ့တာကို ေလ့လာေတြ႔ရွိခဲ့ရပါတယ္။ 

နာဇီေတြရဲ့ ရက္စက္မႈေအာက္မွာ ခံစားခဲ့ၾကရတဲ့သူေတြကို ေလ်ာ္ေၾကးေတြ ေပးေတာ့လည္း အဆုိပါ အက်ဥ္းစခန္းေတြမွာ ခံစားခဲ့ၾကရတာခ်င္းအတူတူ LGBT ေတြဟာ ေလ်ာ္ေၾကးမရပဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ေရာက္မွသာလွ်င္ LGBT ေတြဟာ အသိအမွတ္ျပဳခံခဲ့ၾကရၿပီး ထုိစဥ္က ခံခဲ့ၾကရသူေတြကို ေလ်ာ္ေၾကးေတြ စတင္ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။ ပုိမုိအံ့ဩစရာေကာင္းတာကေတာ့ နာဇီလက္ထက္ကတည္းက ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ ပုဒ္မ ၁၇၅ ဟာ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္ေရာက္မွသာလွ်င္ တရားဝင္ ပ်က္သုဥ္းသြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အက်ဥ္းစခန္းမ်ားအား ေဖာ္ထုတ္ေတြ႔႐ွိ
            မဟာမိတ္ စစ္အုပ္စုေတြ၊ ဆုိဗီယက္ တပ္နီေတာ္ေတြအေနနဲ႔ ဂ်ာမနီတပ္ေတြအေပၚ စစ္ေအာင္ႏုိင္ၿပီး အက်ဥ္းစခန္းေတြကို သိမ္းပုိက္ႏုိင္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာမွ နာဇီေတြရဲ့ လူသားမဆန္တဲ့ ဆုိးဝါးရက္စက္မႈေတြကို သိ႐ွိခြင့္ရခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဦးဆံုး ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ အက်ဥ္းစခန္းကေတာ့ Majdanek ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိဗီယက္ တပ္နီေတာ္က ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ဂ်ဴလုိင္ ၂၃ ရက္ေန႔မွာ အဆုိပါ အက်ဥ္းစခန္းကို သိမ္းပုိက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ နာဇီေတြရ့ဲ အထူးအက်ဥ္းစခန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဆုိဗီယက္ တပ္နီေတာ္က ေတြ႔႐ွိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိဗီယက္တုိ႔ ေတြ႔႐ွိခဲ့တဲ့ အထူးအက်ဥ္းစခန္းေတြကေတာ့ Chelomno (၂၀၊ ဇန္နဝါရီ၊ ၁၉၄၅)၊ Auschwitz (၂၇၊ ဇန္နဝါရီ၊ ၁၉၄၅)၊ Ravensbruck (၂၉၊ ဧၿပီလ၊ ၁၉၄၅)၊ Theresienstadt (၈၊ ေမ၊ ၁၉၄၅) တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္တပ္ေတြကေန ေတြ႔ရွိခဲ့တဲ့ အက်ဥ္းစခန္းေတြကေတာ့ Buchenwald (၁၁ ဧၿပီလ၊ ၁၉၄၅)၊ Dachau (၂၉၊ ဧၿပီလ၊ ၁၉၄၅)၊  Mauthausen (၅၊ ေမလ၊ ၁၉၄၅) တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿဗိတိသွ် တပ္မေတာ္ကေန ေတြ႔႐ွိခဲ့တဲ့ အက်ဥ္းစခန္းကေတာ့ Bergen-Belsen (၁၅၊ ဧၿပီလ၊ ၁၉၄၅) ျဖစ္ပါတယ္။ 

အဆုိပါ ေတြ႔႐ွိခဲ့တဲ့ အက်ဥ္းစခန္းေတြအနက္ ဆုိဗီယက္ေတြ ေတြ႔႐ွိခဲ့တဲ့ အက်ဥ္းစခန္းေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ အသက္႐ွင္လ်က္ က်န္ေနခဲ့သူ သိပ္မ႐ွိခဲ့ပါဘူး။ ေထာင္ဂဏန္းေလာက္သာ အသက္႐ွင္လ်က္ က်န္ေနခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ နာဇီတုိ႔ရဲ့ အထူးအက်ဥ္းစခန္းေတြအနက္ နာမည္ဆုိးနဲ႔ အေက်ာ္ၾကားဆံုး စခန္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ Auschwitz စခန္းမွာေတာ့ လူ ခုႏွစ္ေထာင္ ေျခာက္ရာေလာက္ပဲ အသက္႐ွင္လ်က္ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီအနက္ တစ္ရာ့႐ွစ္ဆယ္ဟာ ကေလးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ Auschwitz စခန္းမွာတင္ လူေပါင္းတစ္သိန္းေက်ာ္ အသက္ေသဆံုးခဲ့ရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၿဗိတိသွ်တပ္ေတြ ေတြ႔႐ိွသိမ္းပုိက္ခဲ့တဲ့ အက်ဥ္းစခန္းေတြမွာေတာ့ ေသာင္းဂဏန္းအထိ အသက္ရွင္လ်က္ က်န္ရွိေနခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အက်ဥ္းသား ေျခာက္ေသာင္းေလာက္ အသက္ရွင္လ်က္ က်န္ရွိေနခဲ့တာကို ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ 

International Holocaust Remembrancve Day ေန႔ ျဖစ္ေပၚလာပံု
          ၁၉၄၅ ခုႏွစ္မွာ မဟာမိတ္တပ္ေတြရဲ့ ေအာင္ပြဲနဲ႔အတူ ဒုတိယကမၻာစစ္ဟာ ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ၿပီး ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔ႀကီး ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ Auschwitz အက်ဥ္းစခန္း လြတ္ေျမာက္တဲ့ ဇန္နဝါရီလ ၂၇ ေန႔ ေရာက္တုိင္းေရာက္တုိင္း Auschwitz အက်ဥ္းစခန္း တည္႐ွိခဲ့ရာ ေနရာမွာ စုေဝးၿပီး ဒုတိယကမၻာစစ္ကာလအတြင္း နာဇီေတြရဲ့ ရက္စက္မႈေအာက္မွာ ဓါးစားခံျဖစ္ခဲ့ၾကသူေတြအတြက္ ရည္စူးၿပီး ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခမ္းအနားေတြကို ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အမွတ္ 60/7 နဲ႔အတူ ဇန္နဝါရီလ ၂၇ ေန႔ကုိ International Holocaust Remembrancve Day ေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး ကုလအဖြဲ႔ဝင္ ႏုိင္ငံတုိင္း က်င္းျပဳလုပ္ၾကဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ၎အျပင္ အလားတူ လူမ်ိဳးတုံး သတ္ျဖတ္မႈေတြ ေနာင္အနာဂတ္မွာ ထပ္မံမျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ စနစ္တက် တားဆီးႏုိင္မယ့္ အသိပညာေပးေရး အစီအစဥ္တရပ္ကို ထူေထာင္ဖုိ႔ကိုလည္း အဆုိပါ ကုလသမဂၢအေထြေထြ ညီလာခံမွာ ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ကုလသမဂၢအေနနဲ႔ ေအာ့ဇဝွစ္ အက်ဥ္းစခန္း လြတ္ေျမာက္မႈ ႏွစ္ (၆၀) ျပည့္ အခမ္းအနားကုိ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၄ ရက္ေန႔က ေအာ့ဇဝွစ္ အက်ဥ္းစခန္းေနရာမွာ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ကုလသမဂၢရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မတုိင္ခင္ကတည္းက အဂၤလန္လုိ၊ အီတလီလုိ ႏုိင္ငံေတြဟာ ဇန္နဝါရီလ ၂၇ ရက္ေန႔ကို National Holocaust Day အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး ျပဳလုပ္လ်က္ ႐ွိပါတယ္။

http://english.cri.cn/mmsource/images/2013/01/28/0d5b2660b4bc45999d9c6e874129716e.jpg

ဒီေန႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏုိင္ငံတကာမွာ ဘာေတြ လုပ္ၾကလဲ
          ဇန္နဝါရီလ ၂၇ ရက္ေန႔ ေရာက္တုိင္းေရာက္တုိင္း International Holocaust Remembrancve Day အခမ္းအနားကို အထူးတလည္ က်င္းပျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ အခမ္းအနားပြဲမွာ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ တက္ေရာက္ၾကၿပီး မိန္႔ခြန္းေတြ ေျပာပါတယ္။ ၎အျပင္ ထုိစဥ္က လူမ်ိဳးတံုး သတ္ျဖတ္မႈေအာက္ကေန မေသပဲ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့တဲ့ သူေတြကလည္း သူတုိ႔ရဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြကို လူေတြသိေအာင္ ေျပာျပပါတယ္။ ျပတုိက္ေတြ ဖြင့္လွစ္ၿပီး နာဇီေတြရဲ့ အက်ဥ္းစခန္းေတြမွာ ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ သူေတြရဲ့ ဓါတ္ပံုေတြ၊ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြကို လူအမ်ား အလြယ္တကူ ေလ့လာႏုိင္ေအာင္ ခင္းက်င္းျပသၾကပါတယ္။ Holocaust အေၾကာင္းကို လူထုေဟာေျပာပြဲေတြ ျပဳလုပ္ၿပီးလည္း ထုိစဥ္က လူသားသမုိင္းရဲ့ စက္ဆုပ္ဖြယ္ အျပဳအမူေတြကုိ အမ်ားျပည္သူေတြ သိ႐ွိနားလည္ သခ္န္းစာယူႏုိင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ Holocaust Remembrancve Day နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထုိစဥ္က Victim ျဖစ္ခဲ့တဲ့ LGBT ေတြ အေၾကာင္းကို လူေတြ ပုိမုိသိ႐ွိလာေအာင္ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ယူေကႏုိင္ငံက Stonewall အဖြဲ႔အစည္းဟာ ထင္႐ွားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ 

          အထက္ပါ တင္ျပခဲ့တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြဟာ အင္တာနက္ေပၚက လက္လွမ္းမီွသေလာက္ အခ်က္အလက္ေတြအေပၚ အေျခခံထားၿပီး ေရးသားခဲ့တာျဖစ္ေတာ့ အခ်က္အလက္ပုိင္းဆုိင္ရာမွာ အားနည္းခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထပ္မံသိလုိတာေတြအတြက္ကေတာ့ အင္တာနက္ကိုပဲ အားကိုးၿပီး ကုိယ္တုိင္ဆက္လက္ ေလ့လာၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ေလးစားလ်က္

No comments:

Post a Comment